Na weken experimenteren en proberen en perfectioneren heb ik volgens mij nu twee fijne recepten voor kaasachtige substantie van cashews. Eén recept is een zachte smeerkaas die met een kleine aanpassing ook heel goed geschikt is als dipsaus bij patat, chips, groente of een cracker (O! De zeewiercrackers van BioBite, héérlijk! En vanaf april weer verkrijgbaar bij de Ekoplaza, zo werd mij verzekerd op de VeganWorld beurs in de jaarbeurs Utrecht)

Het andere recept maakt een wat stevigere kaas, vergelijkbaar denk ik, met een geitenkaas van de mat qua textuur. Deze kaas is heerlijk op pizza of pasta maar ook gewoon op een boterham.

Voor de kaas gemaakt kan worden, is er al heel wat werk verricht want voor dit recept heb je gefermenteerd granensap nodig. In het Engels heet het rejuvelac maar in het Nederlands is er geen woord voor. Ik maak het zo:

Benodigdheden:  1 kopje graan (tarwe, haver of gerst), 1 afsluitbare maatbeker, water, zeef.

Spoel het graan en zet het in de maatbeker ruim onder water. Elke dag spoel je het graan in de zeef en zet het weer onder water. Na een dag of vier gaat het  water goed ruiken en dat is het teken dat het tijd is voor meer water. Spoel het graan nog één keer en voeg water toe tot het één literstreepje. Laat dit een dag of vier staan, op  kamertemperatuur maar niet in direct zonlicht. Roer het dan goed door, het water is wit geworden en dit is  je rejuvelac. Zeef het graan eruit en giet het in een afsluitbare fles, liefst een weckfles. Dit kun je heel lang bewaren, wel goed schudden voor gebruik! En koel en donker bewaren (niet in de koelkast.)

En dan is het tijd voor de cashews 🙂

De zachte kaas is  niet veel werk en snel klaar. Neem 200 gram cashews en laat die een paar uur weken in rejuvelac. Mik ze vervolgens in de keukenmachine (zonder af te gieten) met drie eetlepels olie, twee eetlepels mosterd, 1 eetlepel citroensap, 1 eetlepel appelazijn, 1 theelepel zout en 1 theelepel gist. Mix tot een gladde massa ontstaat. Een beetje meer olie maakt het meer tot saus, een beetje minder maakt het meer tot smeerkaas.

De hardere  kaas is niet alleen meer werk; je moet  ook meer geduld oefenen. Hoe langer de kaas mag liggen, hoe lekkerder die wordt! Neem 400 gram  cashews en zet ze ruim onder de rejuvelac. Laat ze minstens vier uur weken. Mik ze vervolgens in de keukenmachine en mix ze fijn met 1 theelepel zout, 1 theelepel groene kruiden naar smaak (gemengde Provençaalse kruiden doen het goed maar in de zomer kies ik zelf liever voor één soort verse kruiden uit de tuin, bijvoorbeeld basilicum. Nadeel is dan natuurlijk wel dat je die eerst goed moet wassen en fijnsnijden…hoewel je dat laatste ook weer kunt uitbesteden aan de keukenmachine) Laat dit mengsel een uur of twee staan. Voeg dan een eetlepel gist toe en een theelepel zout (echt waar, nog een theelepel zout!) en een eetlepel citroensap. Leg een bakpapier op  maat geknipt op het werkblad. Strooi wat grof zout en kruiden over het  bakpapier uit. Spreid het mengsel uit op een bakpapier. (Ik gebruik altijd voorgesneden bakpapier maar je kunt een rol bakpapier nemen en dan zelf bepalen hoe groot je kaasrol wordt.) Rol het mengsel zo stevig mogelijk in het bakpapier. Zorg dat je ook de einden van het bakpapier dichtvouwt zodat het mengsel geen kant op kan als  het gaat gisten en zo stevigheid krijgt. Rol de rol voor de zekerheid  in nog een bakpapier. Leg  de rol in de koelkast en houdt het goed in de gaten. Soms gaat het  wat lekken na een dag of twee en dan is het verstandig de rol even in een nieuw bakpapier te rollen. Je voelt aan de stevigheid wel wanneer de kaas klaar is voor consumptie maar ik laat het zeker vier  dagen rusten in de koelkast. Na al  dit werk is  het alleen een beetje jammer dat de kaas binnen twee dagen op  is omdat het zo lekker is dat je je vingers erbij opeet. Veel plezier en tot de volgende keer!