Maand: juni 2015

TATSOI

moestuin, salade, tatsoi, veganistische recepten

Het blijft maar koud! op de tuin groeit alles heel langzaam. Sommige dingen zoals wortels, komen zelfs nog helemaal niet op! Maar we hebben wel al ruim 3 kilo aardbeien kunnen oogsten, er staat voor de derde keer een emmer vlierbloesem te trekken op de overloop (om limonadesiroop van te maken) en in het kweekkasje groeien de augurken ook weelderig. Ook de broccoli groeit goed en de uien en de aardappels hebben ook nauwelijks  last van de kou. In de pruimenboom hangen zelfs meer vruchtjes dan vorig  jaar, maar dat kan ook komen omdat we dit jaar de bloemetjes zelf  bestoven hebben met een kwastje in plaats van te wachten  en te rekenen op  vliegende insecten zoals bijen om de bloemen te bevruchten.

Elk jaar proberen we iets nieuws te kweken en dit jaar hebben we tatsoi gezaaid. Volgens de beschrijving in de catalogus van de Bolster is tatsoi een plukvariant op paksoi. Inderdaad vormt de plant geen krop en kun je de blaadjes snijden waarna de plant nieuwe blaadjes gaat maken maar het gaat wel nu al schieten! Dat is natuurlijk eigenlijk niet de bedoeling van een plukvariant maar goed, het kan ook van het weer komen.

De eerste oogst heb ik verwerkt tot salade. Dat was erg lekker maar omdat de tatsoi best wel scherp van smaak is, is het beter deze groente te mengen met een groene kropsla of een andere, mildere pluksla, bijvoorbeeld botersla of wonder-van-vier-jaargetijden. Ik kies dan voor wat tomaat, komkommer en eventueel een augurk erdoor, wat zout, peper, olie en azijn (of citroensap) en verder niks. Heerlijk! Maar de oogst  van vandaag ga ik roerbakken. Ik laat wat kokosvet smelten in een hapjespan (of wok) en smoor daarin wat ui met wat komijn en citroenmelisse. De tatsoi heb ik grof gesneden, steeltjes en al en voeg ik bij de ui. Een heel klein beetje zout en wat citroensap (1 eetlepel) en goed doorroeren. Even laten staan op  een laag vuur. Ondertussen twee flinke (tros)tomaten in kleine stukjes snijden. Neem bij voorkeur een plank  met een geultje of een bord met  opstaande rand zodat het sap van de tomaten opgevangen wordt en doe dit allemaal in de hapjespan. Snijd wat verse basilicum fijn (of gebruik een kruidenschaar!) en voeg dit toe. Vlak voor het opdienen heel even de gehakte cashews toevoegen. Heerlijk met gebakken aardappeltjes of aardappeltjes uit de oven.

INGREDIËNTEN voor twee personen

250 gram tatsoi

2 grote tomaten

1 ui

1 kopje cashews  (fijngehakt)

1 grote eetlepel kokosvet

1 eetlepel citroensap

zout, peper, komijn

1 handvol verse citroenmelisse

1 handvol verse basilicum

Eet smakelijk en tot een volgende keer!

AUGURKEN

augurk, moestuin

Terwijl de hele bovenverdieping ruikt naar vlierbloesem, omdat daar een emmer vol vlierbloesems en citroenen staat te trekken alvorens er limonadesiroop  van te kunnen koken, heb ik ondertussen ook de eerste augurken uit  ons kweekkasje kunnen oogsten. Augurken  groeien heel snel en bij gebrek aan bijen of andere vliegende insecten, bevruchten we de bloemetjes zelf met een kwastje. Er zijn diverse methoden om augurken in te maken; rauw eten  kun je ze niet en gekookt is niet echt lekker (geprobeerd heeft  😉 ) dus toch  maar op  zuur zetten of op  andere wijze inmaken. Hier onder de methode die ik altijd gebruik, wat geenszins wil zeggen dat dit de beste manier is maar ik vind het wel de makkelijkste. Ik pluk de augurken met  een scherp mesje en laat zoveel mogelijk  steeltje zitten. Dan schuur ze goed schoon. Niet alleen ontdaan van aarde en vuil  maar vooral ook van de kleine  scherpe  haartjes waar de vrucht mee vol zit. Dan bind ik ze stevig tegen  elkaar in een schone doek en dompel  ze  in lauwwarm zout water. Dat zoute water  maak ik door een flinke theelepel zout op  te lossen in heet  water en dat af te  laten koelen. De maat is 8 gram  zout per liter water maar  ik moet toegeven  dat  ik eigenlijk altijd maar wat doe.  Ik  laat de augurken twee of  drie dagen in het zoute water liggen op  een koele, donkere plaats. Dan spoel ik ze voorzichtig af onder de kraan en doe ze zo stevig mogelijk  in een pot. Het is belangrijk dat de augurken zo min mogelijk ruimte krijgen anders worden ze slap  in de pot en dat is bijzonder onsmakelijk. Hoe strakker ze in de pot zitten, hoe  langer je ze kunt bewaren. In de pot doe  ik dan ook een laurierblaadje, wat peperkorreltjes, een jeneverbesje en een kruidnageltje. Zodra er verse dille is, doe  ik er grofgesneden dille bij maar ja, die is nog maar net opgekomen! 😉 Vervolgens kook ik inmaakazijn, eventueel met wat suiker en kruiden toegevoegd. Wij houden wel van een pittig augurkje maar veel mensen hebben liever wat minder scherp en zuur en dan is wat suiker meekoken (ongeveer 50 gram suiker  op  een liter inmaakazijn) een goede oplossing. Er is ook een methode waarbij je de augurken eerst kookt en dan pas op zuur zet; omdat de stap met in zout weken wordt overgeslagen, komt er geen gistingsproces in de augurk op gang en blijft de augurk milder van smaak. Afijn, ik  overgiet de  augurken met de inmaakazijn (die niet koud is maar wel van de kook af.) en sluit de pot goed af. Laat de pot(ten) een dag of drie in het licht staan, tot de augurken  weer mooi groen kleuren. Dan mogen ze in de voorraadkast en blijven ze zeker een half jaar goed.  Heerlijk door de sla of op een boterham. Of als bijgerecht bij de nasi! Eet smakelijk en tot de volgende keer.

SPINAZIE op twee manieren

moestuin, spinazie, veganistische recepten

Vrij regelmatig kook ik (veganistisch natuurlijk) voor een goede vriend. In het begin vond hij het allemaal maar onzin, veganisme,  maar hij gaat mijn veganistische lijfstijl steeds beter begrijpen en waarderen. Zoals laatst bleek toen hij de krant met daarin een foto van een kippenboerderij bij mij vandaan hield omdat hij wist dat ik daar heel ongelukkig  van zou worden. Die foto was blijkbaar zo erg dat hij zei: als ik naar die foto kijk, moet ik je wel gelijk geven en als ik een paar keer naar die foto kijk, eet ik nooit meer een ei! Ik heb hem natuurlijk duidelijk gezegd dat hij dan maar heel vaak naar die foto moest kijken maar helaas heeft hij toch weer ei gegeten. ” Want bij spinazie hoort een ei.” Ik heb toen spinazie voor hem gekookt, zonder ei en hij vond het zelfs zo lekker dat hij suggereerde dat mijn volgende blogrecept te maken! Bij deze. Het grappige is dat juist diezelfde week de eerste spinazie uit onze moestuin kwam en ik dus in die week twee keer spinazie gekookt en gegeten heb. Vandaar dat er tweerecepten voor spinazie volgen. Het eerste recept  is met pasta en heb ik gemaakt met diepvriesspinazie maar er is geen enkele reden waarom dat met verse spinazie niet ook zou kunnen. Ik raad aan de spinazie dan eerst te koken, goed uit te laten lekken en klein te snijden alvorens het aan het recept toe te voegen. Het tweede recept is met aardappelpuree. De bedoeling was aardappelpuree met verse munt te maken (zie ouder recept) maar mijn man wist niet dat ik munt van de tuin had meegenomen voor het eten en heeft er vrolijk thee van gezet! ;Op het plaatsje achter huis hebben we alleen basilicum en citroenmelisse. Basilicum wilde ik al door de spinazie doen dus heb ik citroenmelisse door de aardappelpuree gedaan en het was bijzonder smakelijk! Even een kleine tip: als je groene kruiden door de aardappelpuree doet, hoeft er minder zout in. De volgende recepten zijn voor ongeveer drie personen. Bij beide recepten kun je heel goed een komkommersalade of een verse bladsla serveren. Ik had vooraf een lichte bonensoep gemaakt (van ogenboontjes en ui.  Dat recept komt zeker ook nog eens, al was het alleen maar om de kleur; ik heb nooit eerder een soep gekookt, gegeten of gezien met de kleur van cappuccino 😉 ) Nu dan spinazie met pasta, zonder ei.

SPINAZIE MET PASTA

ongeveer een pond spinazie

200 gram pasta (fusilli of penne)

20 gram plantaardige margarine

1 ui

1 groene paprika

50 gram champignons

handvol cashews

zout, peper, basilicum, dille

Kook de pasta gaar, spoel ze af met koud water. Kook (of ontdooi) de spinazie. Snijd de ui en de paprika in kleine stukjes en bak ze in de margarine tot de ui glazig is. Voeg de gesneden champignons toe.  Voeg zout, peper en groene kruiden naar smaak toe en laat onder goed roeren de champignons bruin bakken.Voeg de spinazie toe en de pasta, even goed roeren en op een laag vuur aan elkaar laten wennen. Hak ondertussen de cashews klein en roer die door het eten. Opdienen, opscheppen, opeten! Eet smakelijk.

De volgende dag maakte ik dus verse spinazie UET met aardappelpuree uit de oven. Aan de aardappelpuree voegde ik dit keer een handvol gehakte cashews en een flinke handvol  fijngesneden citroenmelisse maar elke andere noot is goed en verse munt of verse basilicum door de puree is ook niet te versmaden. De puree een kwartiertje tot een half uur in de oven op  een hoge stand (minstens 180*C) geeft een lekker krokant laagje. Voor de geroerbakte spinazie heb je nodig: (voor drie personen)

een ruime pond spinazie (ik moet eerlijk zeggen dat ik de spinazie uit de tuin niet even gewogen heb maar het was een groot vergiet vol; volgende keer zal ik eraan denken te wegen!)

een ui

100 gram champignon

een flinke handvol verse basilicum

zout, peper

3 el olie

1 el citroensap of azijn

Laat de olie heet worden in een grote hapjespan of wok, zet het vuur laag en voeg de grofgesneden ui toe. Laat deze langzaam garen. Als de ui glazig begint te worden, voeg je het citroensap toe en even later de grofgesneden champignons. Flink wat zout en peper strooien en de fijngesneden basilicum toevoegen. De spinazie bovenop leggen, snel de deksel erop. De pan steeds even schudden en als de spinazie begint te slinken, kun je het mengsel omscheppen. Blijf voorzichtig omscheppen tot de spinazie gaar genoeg is. Dit punt is voor iedereen een beetje anders; zelf vind ik de spinazie klaar als het groen donker begint te worden maar sommige mensen hebben liever dat de spinazie helemaal slap en gaar is. De andere kant op kan natuurlijk ook: sommige mensen zien de spinazie het liefst bijna helemaal rauw. Zolang je bij de pan blijft staan en de spinazie in de gaten houdt, kan het eigenlijk niet mislukken. Het beste kun je een spatel als opscheplepel gebruiken; de geroerbakte spinazie is nogal vochtig en niet iedereen vindt dat lekker.

De volgende  groente die uit de tuin zal komen, zijn waarschijnlijk raapsteeltjes. En dan natuurlijk aardbeien! Ik kan haast niet wachten. Tot de volgende keer.