Er staan twee regels witlofpenen.
Naast die regels graaf ik een kuil.
van ongeveer drie spaden diep.
Ik steek de witlofpenen uit de grond met een spa.
En snij het groen er af; ongeveer twee centimeter laat ik zitten
De peen zelf snijd ik bij. Ten eerste omdat het dan beter blijft staan en ten tweede om ervoor te zorgen dat de penen allemaal ongeveer even lang zijn.
De bijgesneden penen zet ik rechtop naast elkaar in de kuil.
Sommige penen zijn heel intiem met elkaar vergroeid
en sommige hebben al vroeg in de groei een splitsende ruzie meegemaakt…
maar de meeste penen zijn gewoon netjes braaf rechtdoor gegroeid.
Het eerste rijtje is klaar.
En als het tweede rijtje ook gesneden is, zit de kuil zo goed als vol
en naast de kuil liggen de resten.
Ik gooi de kuil dicht
met een flinke kop erop
Over een maand of drie eens voorzichtig openmaken en de eerste witlof oogsten
Ik gooi ook nog wat grond op het afval om te voorkomen dat het wegwaait
piarachel 
Wow! Indrukwekkend! Aan witloof hebben wij ons nog nooit gewaagd. Het lijkt me zoveel werk. Of valt dat al bij al nog mee?
PS: toffe teenslippers 😉
LikeLike
Hallo Trudi, dank je wel voor je leuke reactie! Witlof is niet heel veel werk, hoor. Je zaait de penen vroeg in het jaar en ze groeien heel snel dicht waardoor je nauwelijks hoeft te schoffelen (onkruid wieden) In het najaar, eind september/begin oktober is het een paar uur werk de penen in te kuilen en dan hoef je alleen nog maar te wachten tot de witlofstronken de kuil openduwen en dan kun je oogsten. Ik vind zelf zuurkool in het vat maken meer werk 😉
O en deze schoenen draag ik altijd: ze zitten/lopen heerlijk!
LikeGeliked door 1 persoon