Om cashewkaas te kunnen maken, gebruik ik gefermenteerd graan. Ik week het graan een paar dagen in water, spoel en ververs elke dag tot het water wit begint te kleuren en gefermenteerd begint te ruiken, ik zal maar zeggen: als schimmel. Dan spoel ik het graan nog één keer en laat het weken in dubbel zoveel water als voorheen en laat dat een dag of drie staan (uit de zon maar op kamertemperatuur). Meestal gebruik  ik één kopje graan en houd ik ongeveer één liter gefermenteerd graanwater over. Ik heb al diverse graansoorten geprobeerd en niet allemaal gaan ze even goed maar tot nu toe is er nog geen graansoort geweest waarmee het niet lukte. De laatste keer dat ik het maakte gebruikte ik spelt. De rejuvelac was enorm sterk, rook heel zwaar en gaf een fantastische smaak aan de cashewkaas. De rest deed ik in een weckfles en zette die fles weg  in het donker. Het duurde dit keer wat langer voor ik weer naar de fles greep en blijkbaar stond hij daar bovenop de keukenkast vrij ernstig door te gisten want op een gegeven moment spatte de fles in duizend stukjes uit  elkaar! Overal in de keuken zat glas en rejuvelac die, zoals  ik al eerder opmerkte, behoorlijk sterk rook. Wat een pech! Gelukkig is alles weer opgeruimd en schoongemaakt. Maar de rejuvelac was op. Ik kan dus nu geen cashewkaas maken totdat ik nieuwe heb gemaakt. Dit keer gebruik  ik rogge en deze tweede dag  ruikt het vooral erg fruitig. Ik ben heel benieuwd hoe de rejuvelac van rogge zal uitpakken. Ik weet wel dat ik het niet meer in een weckfles zal gaan bewaren! 😉

Ondertussen rijpt op de tuin alles vrolijk verder. We hebben al diverse rijpe appels kunnen eten en de maïs is op. Ik heb nog wel van wat valappeltjes, na die stormwind van vorige week lagen er nogal wat! appelazijn gemaakt. De herfstteelt sla, bieten en knolvenkel groeit goed en ik ben van plan deze week de kolen voor de zuurkool te oogsten. Ook heb ik al één keer bramen geplukt en daarvan vijf potten bramenjam gekookt. Ik verwacht, zeker nu deze hele week nog zon voorspelt is, nog wel twee keer bramen te kunnen plukken. Als die doerak van een Reinier me niet voor is  want hij is er dol op en eet ze zó van de struik!

Toen ik de groenbemester onder ging spitten, vond ik nog een vergeten rijtje zomerbieten. Die waren flink uit de kluiten gewassen maar ze hadden geen groeigaten van binnen.  Ik vind bieten heerlijk met verse dille maar de dille-oogst is dit jaar compleet mislukt. Wel heb ik bergen basilicum staan die maar doorgroeien en doorgroeien. Ik heb dus de combinatie bieten met basilicum uitgeprobeerd en ik kan het van harte aanbevelen. Onderstaand recept schrijft dan ook een behoorlijke hoeveelheid basilicum voor maar ik kan me voorstellen dat in dit recept verse basilicum eenvoudig  vervangen kan worden door verse dille.

Veel plezier in de keuken en smakelijk eten!

PASTA MET BIETEN voor 2 personen

Ingrediënten:

2 rode bietjes

1 knolvenkel

1 flinke ui

2 eetlepels gembersiroop

1 theelepel kerrie

200 gram (spelt)pasta

2 eetlepels kokosolie

ongeveer 50 gram verse basilicum

zout naar smaak

Kook de bietjes gaar in ongeveer 10 minuten, giet ze af en laat ze afkoelen. (Als je het kookwater bewaard, kun je daar met een beetje zout lekkere bouillon van maken.) Als de bietjes afgekoeld zijn, kun je ze grof raspen.

Kook de spelt gaar en spoel ze af met koud water.

Snijd de ui en de venkel klein. Smelt de kokosolie in een hapjespan of wok. Voeg de kerrie en de gembersiroop toe. Laat de ui en de venkel hierin zachtjes gaar stoven.  Voeg vervolgens de bietenrasp en de pasta toe. Strooi er wat zout overheen en laat het een minuut of vijf op een zacht vuurtje aan elkaar wennen.

Snijd ondertussen de basilicum heel fijn en voeg dit toe aan de pasta. Even goed doorroeren en smullen maar! Ook heerlijk met een beetje Pizzaschmelz van Wilmersburger.