Het fijnste van een eigen tuin is toch wel de verse, groene kruiden. Basilicum, tijm, dille, rozemarijn, lavas, koriander, munt, dragon, bonenkruid en salie groeien welig. Vanaf het vroege voorjaar (lavas) tot ver in de herfst (rozemarijn en bonenkruid) kan ik verse kruiden gebruiken. Heerlijk! Helaas is dille altijd een beetje een probleem op  Texel. De -plant is blijkbaar erg windgevoelig en houdt niet van een ietwat zoutige grond. Toch heb ik elk jaar wel een flinke oogst. Natuurlijk wil ik ook in de winter kruiden gebruiken. Ik gebruik drie verschillende methodes om de kruiden te bewaren. Ten eerste vries ik ze in.  Vooral de jonge lavas is bijzonder geschikt om in te vriezen. Ik knip de jonge blaadjes af en stop ze in een diepvrieszakje in de vriezer. Als ik ze gebruik (meestal voor soep) knijp ik ze fijn alvorens het zakje te openen. Basilicum, koriander en dille gaan ook heel goed in de vriezer: snijd het kruid fijn en doe in elk vakje van een ijsblokjesmaker een theelepel, vul de vakjes vervolgens bij met water en stop ze in de vriezer. Om te gebruiken in soep en saus ideaal!

Maar de capaciteit van onze vriezer is niet groot genoeg voor alle kruiden die ik wil bewaren voor de winter. Bovendien is een bevroren kruid niet ideaal voor in salade of op een boterham gestrooid, dus droog  ik ook veel kruiden. Hiervoor gebruik ik twee verschillende methodes. De eerste is bij uitstek geschikt voor munt, salie, lavas, dille, koriander en dragon. Kort gezegd voor kruiden die goed de hoogte in groeien. Laat de kruiden goed opschieten en knip ze zo lang mogelijk af. Maak een mooie bos en bind ze met een touw. Hang de bossen kruiden op de kop aan de gording op de zolder, in de kelder of in de schuur, in ieder geval ergens waar de temperatuur en luchtvochtigheid stabiel zijn. Na ongeveer een maand, vijf weken zijn de kruiden voldoende gedroogd om verkruimeld te worden. Daarna kun je ze heel goed bewaren in een afgesloten pot.

Voor de andere methode heb je minder geduld nodig, maar wel een elektrische oven. Deze methode is bij uitstek geschikt voor laag blijvende kruiden zoals basilicum, bonenkruid en tijm, maar ik gebruik het ook voor de late oogst koriander, dille en rozemarijn. Zet de oven op een zo laag mogelijke stand. Die van mij kan niet lager dan 75*C. Was eventueel de kruiden, vooral basilicum kan nogal zanderig zijn. Schud de kruiden op z’n minst goed uit zodat er geen  insecten meer in zitten. Leg de kruiden uitgespreid op een rooster op een bakplaat (zie onderstaande foto’s) en zet ze in de oven. Sluit de deur van de oven niet of niet helemaal!  Laat een uur of twee staan. Dan voorzichtig in een diep bord of schaal leggen en verkruimelen met de hand. Haal alle stokjes er uit en schep in een goed afgesloten pot. Vergeet niet een etiketje op de pot te plakken!

Van koriander en dille kun je alles gebruiken, blad, bloem, zaadbolletjes en steel dus alles wat verkruimeld kan worden moet goed droog zijn. Van basilicum is eigenlijk alleen het blad bruikbaar, dus hoef je geen eeuwigheid te wachten tot de stelen ook droog zijn. De bloemen van de basilicum zijn niet giftig maar veel mensen vinden ze minder smakelijk dan de blaadjes. Ik gebruik ze meestal wel. Zeker gedroogd proef ik nauwelijks verschil. Salie droogt niet zo fijn in de oven; het resultaat is een beetje plakkerig maar als je het gebruikt om thee van te zetten en je hebt een goed thee-ei, kun je ook daarvoor deze sneldroogmethode gebruiken. Lavas heb ikzelf het liefst uit de vriezer, gewoon omdat dat het gemakkelijkst is, maar een potje gedroogde lavas op de plank kan een kopje bouillon snel naar een hoger plan tillen!

Meer over het gebruik van kruiden in een volgend blog. Veel plezier in de keuken en smakelijk eten!