Vrij regelmatig kook ik (veganistisch natuurlijk) voor een goede vriend. In het begin vond hij het allemaal maar onzin, veganisme,  maar hij gaat mijn veganistische lijfstijl steeds beter begrijpen en waarderen. Zoals laatst bleek toen hij de krant met daarin een foto van een kippenboerderij bij mij vandaan hield omdat hij wist dat ik daar heel ongelukkig  van zou worden. Die foto was blijkbaar zo erg dat hij zei: als ik naar die foto kijk, moet ik je wel gelijk geven en als ik een paar keer naar die foto kijk, eet ik nooit meer een ei! Ik heb hem natuurlijk duidelijk gezegd dat hij dan maar heel vaak naar die foto moest kijken maar helaas heeft hij toch weer ei gegeten. ” Want bij spinazie hoort een ei.” Ik heb toen spinazie voor hem gekookt, zonder ei en hij vond het zelfs zo lekker dat hij suggereerde dat mijn volgende blogrecept te maken! Bij deze. Het grappige is dat juist diezelfde week de eerste spinazie uit onze moestuin kwam en ik dus in die week twee keer spinazie gekookt en gegeten heb. Vandaar dat er tweerecepten voor spinazie volgen. Het eerste recept  is met pasta en heb ik gemaakt met diepvriesspinazie maar er is geen enkele reden waarom dat met verse spinazie niet ook zou kunnen. Ik raad aan de spinazie dan eerst te koken, goed uit te laten lekken en klein te snijden alvorens het aan het recept toe te voegen. Het tweede recept is met aardappelpuree. De bedoeling was aardappelpuree met verse munt te maken (zie ouder recept) maar mijn man wist niet dat ik munt van de tuin had meegenomen voor het eten en heeft er vrolijk thee van gezet! ;Op het plaatsje achter huis hebben we alleen basilicum en citroenmelisse. Basilicum wilde ik al door de spinazie doen dus heb ik citroenmelisse door de aardappelpuree gedaan en het was bijzonder smakelijk! Even een kleine tip: als je groene kruiden door de aardappelpuree doet, hoeft er minder zout in. De volgende recepten zijn voor ongeveer drie personen. Bij beide recepten kun je heel goed een komkommersalade of een verse bladsla serveren. Ik had vooraf een lichte bonensoep gemaakt (van ogenboontjes en ui.  Dat recept komt zeker ook nog eens, al was het alleen maar om de kleur; ik heb nooit eerder een soep gekookt, gegeten of gezien met de kleur van cappuccino 😉 ) Nu dan spinazie met pasta, zonder ei.

SPINAZIE MET PASTA

ongeveer een pond spinazie

200 gram pasta (fusilli of penne)

20 gram plantaardige margarine

1 ui

1 groene paprika

50 gram champignons

handvol cashews

zout, peper, basilicum, dille

Kook de pasta gaar, spoel ze af met koud water. Kook (of ontdooi) de spinazie. Snijd de ui en de paprika in kleine stukjes en bak ze in de margarine tot de ui glazig is. Voeg de gesneden champignons toe.  Voeg zout, peper en groene kruiden naar smaak toe en laat onder goed roeren de champignons bruin bakken.Voeg de spinazie toe en de pasta, even goed roeren en op een laag vuur aan elkaar laten wennen. Hak ondertussen de cashews klein en roer die door het eten. Opdienen, opscheppen, opeten! Eet smakelijk.

De volgende dag maakte ik dus verse spinazie UET met aardappelpuree uit de oven. Aan de aardappelpuree voegde ik dit keer een handvol gehakte cashews en een flinke handvol  fijngesneden citroenmelisse maar elke andere noot is goed en verse munt of verse basilicum door de puree is ook niet te versmaden. De puree een kwartiertje tot een half uur in de oven op  een hoge stand (minstens 180*C) geeft een lekker krokant laagje. Voor de geroerbakte spinazie heb je nodig: (voor drie personen)

een ruime pond spinazie (ik moet eerlijk zeggen dat ik de spinazie uit de tuin niet even gewogen heb maar het was een groot vergiet vol; volgende keer zal ik eraan denken te wegen!)

een ui

100 gram champignon

een flinke handvol verse basilicum

zout, peper

3 el olie

1 el citroensap of azijn

Laat de olie heet worden in een grote hapjespan of wok, zet het vuur laag en voeg de grofgesneden ui toe. Laat deze langzaam garen. Als de ui glazig begint te worden, voeg je het citroensap toe en even later de grofgesneden champignons. Flink wat zout en peper strooien en de fijngesneden basilicum toevoegen. De spinazie bovenop leggen, snel de deksel erop. De pan steeds even schudden en als de spinazie begint te slinken, kun je het mengsel omscheppen. Blijf voorzichtig omscheppen tot de spinazie gaar genoeg is. Dit punt is voor iedereen een beetje anders; zelf vind ik de spinazie klaar als het groen donker begint te worden maar sommige mensen hebben liever dat de spinazie helemaal slap en gaar is. De andere kant op kan natuurlijk ook: sommige mensen zien de spinazie het liefst bijna helemaal rauw. Zolang je bij de pan blijft staan en de spinazie in de gaten houdt, kan het eigenlijk niet mislukken. Het beste kun je een spatel als opscheplepel gebruiken; de geroerbakte spinazie is nogal vochtig en niet iedereen vindt dat lekker.

De volgende  groente die uit de tuin zal komen, zijn waarschijnlijk raapsteeltjes. En dan natuurlijk aardbeien! Ik kan haast niet wachten. Tot de volgende keer.