Omdat het de laatste dagen zo verschrikkelijk warm is, gaan we aan het eind van de middag pas naar de tuin. We kunnen dan gelijk wat plantjes water geven en helaas is dat echt nodig dit jaar! We proberen altijd zonder water geven te tuinieren en meestal lukt dat wel, al zijn er natuurlijk altijd uitzonderingen. Dit jaar kwam zelfs de sla niet op, zo droog was het! Het stuuft van de droagte, zegt de Tesselaar dan 😉 Maar inmiddels staat er toch al aardig wat te groeien en te bloeien op  de tuin, getuige de bovenstaande foto’s.

Ik heb alle valappeltjes geraapt en gewassen, want daar maak ik heerlijke appelazijn van. En ik doe dat zo: was een emmer of een grote pan goed af. Snijd de appeltjes doormidden, van de meeste snijd ik het kroontje wel af omdat die kleine blaadjes anders in de azijn blijven zitten, zelfs na het zeven! Ik doe zoveel water in de emmer tot de appeltjes onder staan en voeg voor elke liter water 1 theelepel gist toe. Goed roeren. Dek de emmer/pan af met een theedoek, niet met een deksel! Het moet kunnen ademen. Elke dag even roeren, het liefst met een plastic of houten lepel, niet met een metalen lepel! Na ongeveer een week ruik je dat de appeltjes gegist zijn; ze ruiken een beetje alcoholisch 😀 Nu is het tijd om azijn e gaan maken! Giet alles in een grote pan en breng die aan de kook.  Als  het een minuut of drie gekookt heeft, laat je het afkoelen en giet je het door een theedoek of heel fijne zeef. Vervolgens breng je het heldere appelwater opnieuw aan de kook en  voeg eventueel wat azijnkruiden toe (kruidnagel, peperkorrel, jeneverbes zoiets) Giet de hete azijn in een schone fles (met metalen deksel of een weckfles) en zet minstens een maand weg op  een koele, donkere, droge plaats. Heerlijk in sla of roerbakschotels!